Wymarzony zawód.

Hejcia, tak mnie coś naszło, żeby napisać taki post o życiowych sprawach. Nie ma to jak 14-(dobra, rocznikowo 15) latka wypowiadająca się na temat życia, heheh.

Od małego zmieniały mi się zainteresowania i wymarzone zawody. Jak daleko sięgam pamięcią, po kolei były to: księżniczka, baletnica, piosenkarka, projektantka wnętrz, grafik komputerowy, pisarka. Aktualnie, przez ostatni rok, mój mózg przestał nadążać. Zaczęłam się wahać, przez pełno spotkań w szkole zachęcających do pójścia do zawodowej szkoły i techników. Moje myśli krążyły wokół krawcowej, fryzjerki, stylistki... ale przez te wszystkie zamieszania zapomniałam, czego tak naprawdę chcę. Szkoła mi pomieszała w głowie. Teraz, jak o tym myślę... jaka krawcowa? Jaka fryzjerka? Jaka znowu stylistka? Palce mi się kleją, szyć nie umiem, nawet warkocz mi nie wychodzi. Nie chcę, by kierowały mną pieniądze. Ukończenie szkolenia na kogoś typu fryzjer zapewniłoby mi pracę po szkole. Ale co z tego, skoro takie rzeczy mnie nie pociągają?

Wciąż nie wiem, jaki zawód byłby idealny. Jak tak teraz o tym myślę - pisarka jest wprost idealna. Ale pomyśl, Alu, ile pisarze zarabiają, gdy ich książki nie są znane ponad przeciętną miarę. Mało, doprawdy mało. A zależy mi na niezależności. Jak to wszystko połączyć? Pewnie nie wyjdzie mi oraca pisarska tak dobrze, jak myślę. Kim być? To trudny wybór. Przecież to praca na prawie całe życie. Chciałabym już teraz być pewną swojej decyzji, wiedzieć, co chcę robić, mieć wyznaczony cel. Dlaczego wciąż jestem dzieciakiem?

To na tyle. Przez ten post jeszcze więcej myślę.

A Wy? Ustaliliście już swoją ścieżkę?

Dzisiaj przejdzie w jutro! 

Mądre myśli Murdoca zawsze bezcenne. Pozdrawiam fanów Gorillaz.